Feb 07
Yes
dzâsi cilimeanlu, tu-unâ mânâ di harauâ!
Cilimeanjlji suntu naima musheatlu lucru tu aestâ banâ!
Maca voru s’arâdâ, arâdu, maca voru s’plângâ, plângu…
S-hârsescu di naima aplo/simpli lucri shi adarâ ditu tuti miraki. Aestu cilimeanu tsi dzasi „Yes!“, cu ahâta harauâ câ ânj deadirâ lăcârnjlji, eara pi mardzina di cali, deadunu cu unâ sutsatâ di ficiurits. S’agiuca unu giocu aplo/simplu , cumu mash elj, njitslji, shtiu s’adarâ.
Adra cu mâna la tuti machinli tsi tritsea calea…
Anda agiumshu sh’mini ninga elji, lâ feciu semnu cu mâna, sh’elu gri câtu putu: „Yes“, sumurâdzândalui.
Canda avea amintatâ naima mari pishchesi tu dzuua atseauă: Vrearea a oaminjiloru!
Ama, mi antribaiu, cu lăcârnji ntr´oclji, shi ascultândalui muzica a meaua, irlandezâ, cari spunea ti haraua tsi s’nu moarâ canâ oarâ, câ tse nu deadirâ shi alantsâ shoferi apandisi la aestu agiocu a cilimeanjiloru?
Himu ahatu di acâtsats tu bana a noastrâ,mplinâ di „stresu“, ta s’nu mata avemu kiro sâ: „stop and smell the roses“, cumu dzâcu atselj cari azburăscu anglica?!
Himu ahatu di orghi ti HARAUA ditu banâ, ti lucârli aplo/simpli cari nu custusescu tsiva?
Fu unu momentu mayicu ti mini, unâ soie di catharsis, iu haraua, deadunu cu gailelu shi nvirinarea, s’adrarâ unâ! Efharisto cilimeanji, YES!